Ontdekken.

Niet alle teksten halen uiteindelijk de druk. In zijn oorspronkelijke vorm bevatte het manuscript van ‘Stem’ een tussenspel als opmaat tot het tweede deel van het boek. Deze knipoog naar de historische opvoeringspraktijk van de barokopera, waarbij een komisch intermezzo de pauze tussen twee bedrijven opvrolijkte, werd tijdens de revisie uiteindelijk geschrapt.

In het gewraakte fragment schept de auteur een imaginaire ruimte, als een existentialistisch huis clos waarin de drie protagonisten van het verhaal tegen wil en dank met elkaar zijn opgescheept. Ondanks de poëzie van de passage, zaaide dit stukje net te veel verwarring om een plaatsje in het boek te behouden. Daar zit de stijl waarin dit fragment geschreven is, een sec staccato waarin de commentaren zonder enige duiding over en weer geslingerd worden, ook wel voor iets tussen. Toch ademt de passage, die anticipeert op een mogelijke ontmoeting tussen Arcangelo, Angelina en de oude vrouw, een heel bijzondere, haast tedere sfeer uit.

Een verborgen pareltje dus. Voor de liefhebber.