Let’s Belgify!

NICK TITAN’S CCA OVER DENMARKIFICATION EN HET BOD OP BELGIË


Dag memberoos van onze communicatieve community! Vandaag beslis jij mee over de toekomst van ons land. Je leest het goed. Het lot van onze fijne natie ligt immers helemaal in jouw handen – of minstens in je portefeuille.

‘Beste Nick,’ schrijft Marcel mij, ‘wij hebben jouw advies nodig. Wij willen België overnemen.  Als onafhankelijke thinktank kwamen we tot de conclusie dat dat de beste optie is. Wij zijn het zat om ons voor peanuts en een flutpensioen een burnout op de hals te halen, alleen omdat de overheid ons zo lang mogelijk kaal zou kunnen pluimen. Dus kopen we de regering uit. Hoe pakken we dat aan?’

Een nobel plan, beste Marcel. Ik geef je wat suggesties.

Welkom bij Nick Titan’s CAA, het Communication Consulting Agency dat elke vorm van creativiteit met goede raad ondersteunt. Mijn naam is Nick Titan. Ik ben uw host vandaag.

Ben jij nieuw op dit kanaal? En ben je fan van mijn advies? Dan kan je me maar beter volgen. Misschien win je wel een lap grond in een vrij Belgenland. Als je de actie steunt tenminste. Daarover meteen meer.

Maar eerst even terug naar de case. Marcel zit op een goede piste. België boert bere-slecht. En wel op alle vlakken. Het onderwijs is hier ondermaats, onze gezondheidszorg onbetaalbaar, trein, bus en tram rijden niet uit, vliegvelden zien er nog desolater uit dan de Rock Werchterwei in de winter, de overheid belast vooral de schouders van de enigen die hard werken, en bij gebrek aan middelen moet onze openbare omroep de “FC De Kampioenen”-reeks nog minstens een eeuw lang blijven heruitzenden. Het geld dat de ene regering heeft verkwist, verhaalt de volgende op de toch al flink kaal geplukte burger die alsmaar minder terugkrijgt voor de meerlast die hij draagt. Marcel heeft dus een punt. De kolossale sommen die elke doorsnee Belg per jaar moet afstaan aan de fiscus, kan je beter herbeleggen in iets dat écht rendeert. Een eigen staat bijvoorbeeld. Dus kopen we die maar beter terug. Kwestie van terugverdieneffecten.

Tot zover kan ik Marcel volgen. Maar bij de uitwerking van zijn plannen gaat hij wat in de mist. Want welke Belg geeft er nog geld om België terug te kopen? Wie neemt de overheidsschuld straks over? Wie geeft er om een hoofdstad waarin niemand je verstaat? Wie durft hier nog de weg op nu de kans op monsterfiles of een dodelijk ongeval zowat duizend keer hoger ligt dan de kans dat je ooit minder taksen moet betalen?

We kleuren beter buiten de lijntjes. Out of the box denken, Marcel. Kijk maar eens even naar de Denen. Op Denmarkification.com kan je hun petitie vinden om Californië aan te kopen. Trump is niet op die staat gesteld. De Denen zijn dat wel. Het weer is daar beduidend beter. Je kan er avocado’s kweken. Twee heel valabele redenen dus om California op te kopen. Bij dit bijzondere initiatief hoort ook een crowdfunding campagne. Het streefbedrag? 1 biljoen dollar. Niet niks, dat geef ik toe.

De Denen menen het niet echt. Het gaat om een ludieke actie, in antwoord op Trumps waanidee om Groenland voor een habbekrats in te lijven. Maar Marcel meent het serieus. Al is zijn plan erg ambitieus. Een biljoen dollar ophoesten? Laat ons maar realistisch blijven: dat doen de Belgen niet. Laat dat de pret vooral niet te drukken. We kunnen altijd klein beginnen. Dus kopen we eerst Belgium City, vlakbij Lake Michigan in Wisconsin. Het gaat hier om een boerengat van amper zo’n 3.000 zielen. Dat moet nog haalbaar zijn.

Trump zegt heel duidelijk waarom hij Groenland wil. Great voor zijn portefeuille. Nog greater voor zijn vriendenkliek in Sillicon Valley en in de wapenindustrie.

Maar wij hebben veel meer aanspraken om Belgium City terug te eisen, zowel op volkenkundig als op historisch vlak. Want in dat slome boerengat wonen nog altijd Belgen. Zo’n kleine 5 % zelfs. De nazaten van Belgium City’s oorspronkelijke Founding Fathers staan onder zware druk. Ze mogen er geen Vlaams meer spreken. De frietjes die ze thuis bakken worden geconfisqueerd door de McDonald’s en doorverkocht als zijnde ‘French’. Vooral de straight, white, male elite heeft het bijzonder moeilijk. Niet in het minst gezien hun leeftijd van gemiddeld veertig jaar. De vrouwen in het dorp zijn – door de band – in doorsnee minstens elf jaar ouder. Dus staan die arme jongens droog.  Ze snakken naar vers vrouwelijk bloed – vooral als dat verpakt zit in schoon materiaal van pakweg tien jaar jonger. Als we dus bondgenoten willen, moeten we dringend met hen praten. Die heren zullen ons – en samen met ons, onze dames –  met open gulp en armen een warm en eerlijk welkom heten. Ze kunnen hun geluk niet op als daar omwille van de komst der Belgen zo’n 6 miljoen verse dames landen. De kans op een geslaagde date neemt astronomisch toe.

De take-over van Belgium City is nog maar het begin. Want eens we daar gesetteld zijn en weer wat hebben kunnen sparen (aan een gemiddeld jaarinkomen van bijna $ 100.000, een belastingdruk van 13,63 % en een ‘state sales taks’ (het equivalent van onze BTW) van 5 % hoeft dat ook echt niet lang te duren) zetten we onze opmars verder. Met Brussels City aan Green Bay, amper 100 mijlen verderop. Of Antwerp (Ohio),  Hoboken (New Jersey), Ghent (Kentucky), Liege (Misouri) en Namur (Wisconsin), om er nog maar een paar te noemen. Trump is fervente aanhanger van Poetins annexatiepolitiek en noemt zijn expansiedrang terecht en strikt legaal – geen woord meer in de VN-resolutie over zoiets als ‘Russische agressie’. Hij schuift de schuld voor heel de oorlog bovendien op president Zelenski die hij net zo’n dictator noemt als Poetin, XI Jinping, of boezemvrienden Milei, Modi en Netanyahu. Op dat vlak zijn we dus safe. Trump zal ons weinig weerstand bieden, en met een beetje chance bombardeert hij de huidige burgemeester van Belgium City tot kop van jut en zegt dat het alleen aan hem ligt en dat er heel wat Amerikanen zijn die graag bij België willen horen.

Boma van de Kampioenen staat alvast te popelen. Zijn worsten zullen goed verkopen in het land van spam, corned beef en junk food. En ook prinses Elisabeth is helemaal voor het plan gewonnen. Zij heeft in Harvard gestudeerd en heeft daar nog veel vrienden lopen. Lake Michigan is bovendien een natte droom  voor royals die van zeilen houden, zoals onze prinses. Als Trump de golf van Mexico herdoopt tot die van de VS, dan zal hij geen bezwaar hebben als de prinses “Lake Michigan” herdoopt tot “nieuwe Noordzee”.

Als thuisbasis zal Elisabeth een stadje dat haar naam draagt kopen. Ze twijfelt nog aan de locatie. Zowel New York als  Pennsylvania, New Jersey, Ohio, Kentucky, North Carolina, Illinois, California, Indiana en New Mexico hebben wel een Elisabethtown. Onze prinses zal moeten kiezen. Gezien haar vorstelijke vermogen (dat vast een veelvoud is van dat van alle inwoners van Belgium City samen) koopt zij ze mogelijks allemaal. Als haar budget niet zou volstaan, kan zij altijd met Netflix praten over een royalty reeks rond zeilen. Een blitzbezoek bij Oprah en de prinses zit in het zadel zoals Megan, al zit ze liever aan het roer.

En daarmee moet Marcel het stellen. Good luck met je project, kerel. Laat zeker nog iets weten als je die crowdfunding opstart. A boat house with a lake view lijkt mij nog wel charmant. Daar heb ik als rasechte Belg die spreekwoordelijke baksteen in mijn maag beslist voor over. You’re welcome, dear Marcel.  

Sea you in Belgium City, my dearest memberoos! Tot hoors, beste Marcel! Dit was Nick Titan voor Nick Titan’s CAA. Dank voor het lezen. Keep floating, folks! Let us all Belgify!

Yours truly,

 

Nick Titan

 

Wil je als eerste op de hoogte blijven van Nicks satirische blog? Schrijf je dan hieronder in voor de newsletter.

Previous
Previous

United Colonialists of America

Next
Next

Veni, Vidi, Vance